மழை நாட்கள்

-
ஊதா நிற 
குடை பிடித்து
நாணத்தால் நனைத்துவிட்டு;
நடந்து செல்கிறது 
எனக்கான மழை.

 உன்னுடன் 
பேசத்தான்
உடைந்து விழுகிறது
ஊடல் துளிகள்.

 எல்லா துளியிலும்
என்மேல் விழுகிறது
உனக்காக தூவும்
காதல் மழை 
பூக்களாய்.

 நீ விட்டுசென்ற
மௌனங்களை
முத்தமிட்டு
நிரப்புகிறது
மழை.

 ஆம் 
எல்லோரும் 
நனைந்து போகிறார்கள்;
நீ மட்டும் தான் 
நனைத்துவிட்டு போகிறாய்.

 ஈ.பிரபாகரன்.

கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

தாவணி தேவதை தொகுப்பு

-
படம்
#கருங்குழல் கோதி பச்சை ரிப்பன் கட்டி செண்பகமாய் மலரவைத்து செல்கிறாய்... #நீ பின்னி முடிந்த கூந்தலில் சிக்கிக்கொள்கிறது என் இதயநூல்... #புருவங்கள் சுருக்கி கீழிதழ் சரித்து பார்த்து; ஏமாற்றங்களை கூட மிக அழகாக தான் விவரிக்கிறாய்... #புருவங்கள் உயர்த்தி கண்கள் விரித்து; இதழ்குவித்து கோபத்தை கொல் கிறாய்... #நீ இட்ட சாந்து பொட்டு ஞாபகமாய் இன்னும் மிச்சமிருக்கிறது; படிமமாய் காய்ந்துபோன நெடிய சிறு குச்சியில்... #லாவகமாய் கண்மையிட்டு; இதயத்தில் இலகுவாய் மையலை தடவுகிறாய்... #சன்னமான மூக்கின்மேல் பூத்திட்ட மின்னிடும் ஒற்றைக்கல் மூக்குத்தி... #தலையாட்டி நடனம் கற்கிறது காது மடல்களில் தொங்கும் தோடுகள்... #இனிப்பாய் தெவிட்டுகிறது இதழ்கள் எப்போதும்; உன் மிட்டாய் சிரிப்புகளினால்... #உன் தெற்றுப்பல் சிரிப்பினை தெளித்து; எழுப்புகிறாய் காலை கனவுகளின் விடியலில்... #பூக்களின் மௌனங்களை நீ பேச கேட்கிறேன் மன(ண)ம் விட்டு... #கழுத்தினில் மாட்டி பற்களினாலும் இதழ்களாலும் கடித்து தண்டிக்கப்படுகிறது தங்கச் சங்கிலி... #கண்ணாடி வளையலிட்டு கைகள் குலுக்குகிறாய்; சத்தமில்லாமல் சில்லுகளானது என் இதயம்... #மெல்லிய விரலி
மேலும் படிக்கவும்
-
பிருந்தாகுட்டியும் சிருங்கார புன்னகையும்  😍 யாரும் என்னைப்பற்றி  உன்னிடம் சொல்வதற்கு முன்பே  உனக்கு எல்லாமும்  தெரிந்து தான் இருந்தது. இருந்தபோதிலும் எதுவுமே தெரியாதது போல் இருக்க ஒவ்வொரு முறையும் என்னை ஏமாற்றுவதாய் நினைத்து ஒரு குழந்தையை போல நீ செய்யும் பிரயத்தனங்களை பார்க்கையிலெல்லாம் தவறு செய்து மாட்டிக்கொண்ட பிறகு தாயின் பின் சென்று எட்டிப்பார்த்துக்கொண்டே நாக்கை துருத்தியபடி கண்களை பொத்தி முகம் மறைக்கும் பிருந்தா குட்டியைப் போல மலரும் சிருங்கார புன்னகையை உதிர்க்கும் உனது முகமே போதும் எனக்கு இனி மீண்டும் இப்படி எல்லாம் நிகழப் போவதில்லை என்று தெரிந்து தான் எழுதி கொண்டிருக்கிறேன் இதை * நான் இப்போது நிலம் பார்த்தபடி  ஒரு நிச்சலனத்தில்  அப்படியே இருக்கிறேன்.  எனக்குள் சுழலும் வர்ணங்களின் மாயமாகிய சின்னஞ்சிறு அன்பினையெல்லாம்  என்னால் மட்டுமே உணர முடியும்;  ஆனால் எல்லா வசந்தங்களும் எப்போதும் என்றைக்கும் அப்படியே இருப்பதில்லை அல்லவா? அப்படித்தான் உங்களுக்கெல்லாம் நான் இப்போது ஒரு உண்மையைச் சொல்லப்போகிறேன். நிஜத்தில் என் மகிழ்வின் நிச்சலனச் சக்கரம் எப்போதோ சுழற்சியை நிறுத்தி விட்ட
மேலும் படிக்கவும்

நிஜங்களின் நிழல்

-
ஐ-போன்களின்   தொடுதிரையின்  நழுவலில் நிரம்பிவழிகிற   'ஹஸ்கி' வாய்ஸில் முனகும்  காதல்  அவசர அன்பில்  இன்று  தொலைந்திடல் பிடிக்கும். நீண்ட குழாயின் தூரத்தின்   ஒரு  முனையில் பேசி மறு பக்கம்  கேட்கும் 'எக்கோ' வாய்ஸில்  எதிரொலித்த காதல் இனியென்று  தேடியும் கிடைப்பதற்கில்லை.. இன்னும் சாப்பிடலையாடா ??  அதுக்குள்ள எங்க போய்ட்ட லூசு ??  தூங்கிட்டியா செல்லம் ?? இப்படி அனுதினமும்  குறுஞ்செய்திகளின் கொஞ்சல்களுக்கு  மறுபதில் அனுப்பி பின்  மறையும் நினைவுகளில்  இயல்பாக பழகிவிட்டிருக்கிறோம்..   அன்புள்ள உயிரே  இதை எழுதுகையில்  இங்கே நல்ல மழை..  என எழுதும்  கடிதங்களுக்காக  நனையாமல் காத்திருந்த  நாட்களில்    பிரியத்தின்  ஞாபகங்களில்  எப்போதும்  காதல் ஈரத்தின்  அடர்த்தி குறைந்ததேயில்லை...      இப்படி இன்னும் எத்தனையோ  யதார்த்தங்களின் நிஜங்களை  நிராகரித்தும் புறக்கணித்தும்  நவயுக வாழ்க்கையின்  போலி நிழல்களுக்கு  இயல்பாகிப் போன  உங்களைப் போன்றோரில்  ஒருவன்தான்  நானும் ... -ஈ.பிரபாகரன்.
மேலும் படிக்கவும்